Eerste verschijning 19 juli 1830

Het is nacht, zuster Catharina Labouré (24 jaar) wordt wakker, omdat ze tot drie maal toe haar naam hoort roepen. Ze schuift het gordijn van haar cel opzij en ziet haar Engelbewaarder in de gedaante van een kind van 5 jaar. Hij zegt: ‘Kom mee naar de kapel, de H. Maagd wacht u daar’. Catharina kleedt zich haastig aan en volgt hem naar de kapel. Deze is verlicht als voor de middernacht-Mis, maar de H. Maagd ziet zij niet. Dan knielt zij neer en bidt. Na een half uur zegt haar Engelbewaarder: ‘daar is de Heilige Maagd’. Catharina hoort een geruis als van zijde en links aan de kant van St. Jozef, ziet zij de Heilige Maagd in een blauwe mantel, met een witte sluier neerdalen. Ze knielt voor het tabernakel en gaat op de stoel zitten welke op het priesterkoor staat. De Engelbewaarder, het kind zei, dat ze zich aan de voeten van de dame moest werpen. De zuster deed dat meteen en legde haar handen op de knieën van de Heilige Maagd. Deze richtte zich tot haar en zei hoe ze zich gedragen moest als ze in moeilijkheden raakte. Ze wees met de linkerhand naar het altaar en zei, dat Catharina daar haar hart moest uitstorten. Dan zou ze de troost ontvangen, die ze nodig had. Catharina heeft pas veel later verteld wat de Heilige Maagd tegen haar gezegd heeft. De Heilige Maagd vertelt haar dat God haar wil belasten met een zending. Zij zal daar veel moeilijkheden bij ondervinden. "God wil U een opdracht geven, een moeilijke opdracht, maar die ge zult volbrengen, sterk door de gedachte, tot meerdere eer van God werkzaam te zijn. De dingen Gods zult ge leren en er door gekweld worden tot ge het alles aan degene zult hebben meegedeeld, die aangewezen is U te leiden. Tegenslagen zult ge ondervinden, maar vrees niet: genaden zullen U sterken. Spreek met vertrouwen en eenvoud. God zal U ingeven wat U zeggen moet." Over de nacht van 18 juli 1830 heeft Catharina gezegd: "Dit was het gelukkigste ogenblik van mijn leven. Ik zou onmogelijk onder woorden kunnen brengen wat ik onderging...Ik weet niet hoelang dit geduurd heeft". De Heilige Maagd spreekt ook over slechte tijden. Catharina schreef, dat Maria er zeer bedroefd uitzag toen ze vervolgde: "De tijden zijn zeer slecht. Rampen zullen zich storten op Frankrijk. De hele wereld zal door allerhande ongelukken worden getroffen." Maria vroeg Catharina aan de voet van het altaar te komen. "Daar zullen de genaden worden geschonken aan allen, die erom zullen vragen, groot en klein. Ik houd ervan mijn genade uit te storten, in het bijzonder over de communauteit hier, die ik liefheb. Maar ik ben bedroefd om zoveel wantoestanden. De congregaties van de Lazaristen en van de Dochters van Liefde moeten worden hervormd. De Regel wordt niet nageleefd, de regulariteit laat te wensen over. Zeg het aan degene, die u moet leiden, hoewel hij geen overste is. Maar hij zal het over enige tijd zijn en dan moet hij alles in het werk stellen om de Regel weer te doen naleven. Zeg hem dat uit Mijn Naam. Hij moet waken tegen het lezen van slechte lectuur, tijdverlies, bezoeken. Zodra de Regel weer wordt nageleefd, zal er een communauteit komen, die zich bij u aan zal sluiten. Zeg tegen uw leidsman, dat hij deze moet ontvangen. God zal alles zegenen, zij zullen een grote vreugde genieten en de communauteit zal zich zeer uitbreiden. Er zal een ogenblik komen, waarop het gevaar groot zal zijn en waarop men zal menen, dat alles verloren is. Maar juist dan zal ik met U zijn. Heb vertrouwen. In andere communauteiten zullen slachtoffers vallen. Er zullen ook slachtoffers vallen onder de geestelijkheid van Parijs. De aartsbisschop zal sterven." De tranen stroomden uit Maria’s ogen toen ze zei: "Kind, het kruis zal worden veracht. Het zal ter aarde worden geworpen, de zijde van onze Heer zal opnieuw worden geopend. De straten zullen stromen van bloed, en heel de wereld zal in smart worden gedompeld." De aartsbisschop van Parijs, Monseigneur Darboy, werd op 24 mei 1871 gefusilleerd.

Tweede verschijning 27 november 1830

Het is half zes in de avond, de zusters zijn in de kapel voor de meditatie. Martha de moeder-overste heeft zojuist het eerste gedeelte voorgelezen en men overweegt dit in stilte. Plotseling hoort Catharina aan haar rechterzijde vanaf de tribune, weer hetzelfde geruis als van zijde, het is de Heilige Maagd. Zij blijft staan ter hoogte van het schilderij van St. Jozef, ze lijkt te zweven in de ruimte. Maria lijkt licht uit te stralen in haar gewaad met wijde mouwen. Ze draagt ook een lange sluier welke ze over haar hoofd draagt en over haar schouders naar beneden hangt. In haar handen draagt ze een gouden bol met een kruis erop. Ze biedt deze bol aan God aan, terwijl ze haar ogen hemelwaarts richt, als om genaden af te smeken. Onmiddellijk wordt ze verhoord. Aan haar vingers verschijnen ringen met schitterende edelstenen, waarvan de stralen in verschillende kleuren, naar alle richtingen gaan. De kleine bol verdwijnt en Maria strekt haar handen uit naar de globe die zich onder haar voeten bevindt. Nu vallen de schitterende stralen uit haar handen over de gehele aarde, doch heel intensief op een bepaalde plek van de globe. Tegelijkertijd maakt Maria haar duidelijk dat deze globe de hele wereld vertegenwoordigt en dat de plek, die de meeste stralen ontvangt Frankrijk is. De lichtstralen zijn een symbool van genaden, die uitgestort worden over hen die erom vragen. Dan vormt zich een ovale omlijsting om dit tafereel heen, met aan de rand in gouden letters de woorden: ‘O Maria zonder zonden ontvangen, bid voor ons die onze toevlucht tot u nemen.’ Maria geeft haar de opdracht: ‘laat een medaille slaan naar dit model. Allen die haar dragen zullen grote genaden ontvangen, vooral als zij haar om de hals dragen en met eerbied het gebed bidden, zullen zij de bijzondere bescherming van de Moeder van God ontvangen en zal de genade overvloedig zijn’. Dan is het alsof het geheel zich omdraait en ziet Catharina de achterkant van de medaille: in het midden de letter M, waaruit een kruis opstijgt met aan de voet nog een dwarsbalk die door de letter M heen gaat en daaronder de twee harten van Jezus en Maria, de een met doornen gekroond, de ander doorstoken met een zwaard. Het geheel wordt omgeven met een kroon van twaalf sterren. Catharina hoort: ‘het kruis, de letter M en de twee harten zeggen voldoende!’ In een jaar tijds heeft deze verschijning zich minstens vijfmaal herhaald en telkens met dezelfde opdracht.